"Bonus" yaban mersininin artıları ve eksileri, bakım özellikleri

Yaban mersini "Bonus" nispeten yakın zamanda Rus bahçıvanların kulübelerinde ortaya çıktı. Bu çeşidi yetiştirirken, yetiştiriciler mümkün olduğunca büyük meyveler elde etme göreviyle karşı karşıya kaldılar, buna vurgu yapıldı. Meyvelerin tadı ve üretkenliği arka planda kayboldu. Yaban mersini, yerel üniversitenin önde gelen bilim adamlarının, özellikle de Profesör D. Hancock'un katılımıyla Michigan'da yetiştirildi. Bugün bu çeşitlilik dünyanın en büyük çeşitlerinden biridir.

Çeşitliliğin özellikleri

Yaban mersini "Bonus" orta-geç bir çeşittir, hasadı Temmuz ayı sonuna doğru ve Ağustos ayının ilk yarısında hasat edilir.

Çeşitliliğin tanımı:

• Bitki orta büyüklüktedir, çoğu zaman çalı 1,5 m yüksekliğinde büyür, nadir durumlarda 20-30 cm daha yüksek olabilir.
• Yaban mersini dik sürgünlere sahiptir, ancak taç oldukça yayılmaktadır (1.3 m çapa kadar). Gövdeler güçlüdür, 2–3 cm kalınlığındadır ve mahsulün ağırlığına iyi dayanır.
• Genç sürgünler yeşil renklidir, daha sonra dallar odunsu ve kahverengiye döner. Sonbaharda, çalıların genç sapları ve yaprakları kırmızılaşır, bu da bitkiye olağanüstü bir dekoratif etki verir.
• Çeşitlilik kalınlaşmaya çok eğilimli değildir, ılımlı budama gerektirir.
• Yayılmanın en etkili yolu yeşil kesimlerdir.
• Yapraklar pürüzsüz, koyu yeşil, köseledir. Uçlarda yaprak plakaları sivri uçlu olup, uzunlukları 8 cm'ye kadar ve genişlikleri 3-4 cm'dir.
• Bitkinin kök sistemi lifli bir tiptedir, oldukça dallanmış, tüyleri emmez. Kökler yere 40 cm derinliğe iner.
• Yaban mersini "Bonus" toprağın asitliğine duyarlıdır, yaban mersini pH seviyesindeki düşüşe yapraklarının parlak rengini kaybederek, sarararak tepki verir.
• Çiçekler küçüktür (1 cm'ye kadar), 10 veya daha fazla parçadan oluşan kümeler halinde toplanır, çan şeklinde ve beyaz renktedir.
• Çiçeklenme Mayıs ayının sonlarına doğru başlar ve neredeyse bir ay sürer.
• Çeşitlilik, dönüş ilkbahar donlarını iyi tolere eder.
• Yaban mersini "Bonus" kendi kendine verimli bir türdür, ancak çapraz tozlaşma ile verim göstergeleri önemli ölçüde geliştirilmiştir. Tozlayıcılar olarak, aynı çiçeklenme zamanına sahip çeşitler uygundur, örneğin "Bluegold".

Hepsinden iyisi, yaban mersini orta Rusya ve kuzey bölgelerinde yetiştirildiğinde hissedilir. Çeşitlilik mükemmel don direncine sahiptir; kışın yaban mersini -35 ° C'ye kadar düşük sıcaklıklara dayanabilir.

Meyve özellikleri

Bu yaban mersini ilk kez görenler alışılmadık büyüklükteki boyutuna hayran kalıyor. Meyvenin şekli doğrudan salkımdaki sayı ile ilgilidir. Ne kadar çok çilek, o kadar düzleşir. Bir bitkide meyveler neredeyse her zaman mevcuttur, şekil ve boyut olarak heterojendir.

Çileklerin özellikleri:

• şekil - yuvarlak, hafif düzleştirilmiş;
• ortalama çap 2 cm'dir, bazı örnekler çok daha büyük olabilir - 3 cm'ye kadar;
• ortalama ağırlık - 2,5 g, en büyük meyveler 3,5 g olabilir;
• hamur sert, yoğun, sulu, yeşilimsi;
• kabuğu güçlüdür, bu da meyvenin nakliyeyi iyi tolere etmesini sağlar;
• yaban mersini rengi - belirgin bir balmumu çiçeği ile açık mavi;
• tat - zengin, tatlı, hafif bir ekşilikle;
• meyvelerin belirgin bir aroması vardır.

Tamamen olgunlaşmış meyveler, boyama anından itibaren 1.5-2 hafta içinde olur. "Bonus" evrensel kullanım çeşitlerini ifade eder; meyveler taze yenebilir, dondurulabilir ve pişirilebilir.

Çeşitliliğin avantajları ve dezavantajları

Yetiştirilen herhangi bir bitkinin kendi avantajları ve dezavantajları vardır.Yaban mersini "Bonus" bir istisna değildir. Yaz sakinlerinin çeşitliliğinin avantajları şunlardır:

1. Çarpıcı büyüklükte meyve büyüklüğü.
2. Ahenkli tat ve zengin çilek aroması.
3. İyi muhafaza kalitesi ve taşınabilirlik.
4. Güçlü bitki bağışıklığı.
5. Olumsuz dış koşullara direnç.
6. Kuzey bölgelerde yetişmeye uygundur.
7. Yüksek ticari kalite, satılık çilek yetiştirmenize olanak tanır.
8. Dekoratif görünüm.
9. Çok yönlü kullanım.

Ancak çalı, dezavantaj olarak kabul edilebilecek bazı özelliklere sahiptir:

1. Satılık "Bonus" yaban mersini yetiştiriciliği için uzatılmış meyve verme süresinden dolayı, aynı anda birkaç çalı dikmek gerekir, çünkü tek seferlik bir hasatla, meyveler gözetimsiz olgunlaşan çok sayıda meyveyi çıkarmak mümkün olmayacaktır. Aynı nedenle mekanize hasat yapılamaz;
2. Çalı genellikle 1,5 m'den fazla büyümediğinden rekor verime ulaşmak mümkün değildir.
3. Meyvelerin erken boyanması nedeniyle, yeni başlayanlar için olgunlaşma anını belirlemek zordur, meyvelerin sapından ne kadar kolay ayrıldığına göre olgunluk derecesini değerlendirmek gerekir.

Yaban mersini başarılı bir şekilde yetiştirmek, büyük ölçüde seçilen ekim alanına ve ona daha fazla özen gösterilmesine bağlıdır. Toprağın asitliği çok düşükse, çalı besin maddelerini normal şekilde özümseyemez, çünkü köklerle simbiyotik bir ilişki içinde olan ve bitkinin topraktan mikro elementleri çıkarmasına yardımcı olan mikoriza ancak asidik bir ortamda var olabilir.

Yaban mersini dikmek en iyi nerede ve ne zaman?

Yaban mersini dikmek için, iyi aydınlatmalı bir yer seçmek daha iyidir, hafif bir kısmi gölge kabul edilebilir. Site gereksinimleri:

• 3.5-4 pH asitliğe sahip hafif süzülmüş toprak çalılar için uygundur;
• toprağa taze organik madde bulunmamalıdır;
• sebzeler mahsul öncüleri olarak kabul edilemez;
• Daha önce ekilmemiş bir alana yaban mersini dikmek en iyisidir.
• Yakınlarda gölge oluşturan ve topraktan nem çeken uzun ağaçlar olmamalıdır.

Orta şeritte ve kuzeyde, ilkbaharda yaban mersini dikmek en iyisidir. Bu, meyve sularının aktif hareketi başlamadan önce yapılmalıdır. Güneş ısınır ve karlar erir ermez ekime başlayabilirsiniz.

Güney bölgelerinde, sonbaharda bir çalı dikilmesine izin verilir, bitkinin dondan önce kök salması için yeterli zamanı olacaktır. Yaz aylarında yaban mersini ekmemek ve nakletmemek daha iyidir, ısının gelmesi fidenin normal köklenmesini engelleyebilir.

Dikim çukuru ve fidelerin hazırlanması

Yaban mersini çukuru ekimden yaklaşık bir hafta önce hazırlanır. Deliğin derinliği 50 cm, çapı 60-70 cm olmalıdır Kazılan toprağın verimli tabakası katkı maddeleri ile karıştırılır:

• yüksek dağlık turba;
• kaba kum;
• Çam kabuğu;
• çürümüş talaş.

Bu saksı karışımı, gerekli gevşekliği ve doğru asitliği sağladığı için yaban mersini için idealdir.

Fide alırken iki yıllık kopyalar seçilir. Bunları büyük bahçe merkezlerinden veya kanıtlanmış fidanlıklardan satın almanız gerekir. Bu durumda fidelerin sağlığı ve çeşide uyumu sağlanacaktır. Kaplarda satılan kapalı kök sistemine sahip bitkileri seçmek en iyisidir.

Fide kökleri açıksa, ekimden önce birkaç saat ılık suya batırılması gerekecektir. Sağlıklı bir kök sistemi iyi gelişmiş görünüyor. Fidelerin kendisinde koyu lekeler, kurumuş sürgünler, mekanik hasar olmamalıdır.

İniş prosedürü

Yaban mersini birlikte dikmek daha iyidir, daha uygundur. Bir kişi fideyi doğru pozisyonda tutacak ve diğeri kürekle hareket edecek:

1. Dikim çukurunun dibine büyük talaşlardan veya kabuk parçalarından oluşan bir drenaj tabakası döşenmelidir. Toprağın asitliğini azaltmaya yardımcı olduğu için kırma taş kullanılması tavsiye edilmez.
2. Bir höyük ile drenaj üzerine hazırlanmış bir toprak tabakası dökülür ve ardından bir fide yerleştirilir.Çalı bir önceki seviyeye göre 4-5 cm derinleşecek şekilde dikim yapılmalıdır. Kökler yukarı doğru bükülmemelidir.
3. Çukur toprakla kaplandıktan sonra, toprak dikkatlice ayakkabı tabanı ile sıkıştırılır ve bol sulanır, 10-12 litre su harcanır (yavaş yavaş dökülür).

Bir sonraki aşamada, gövdeye yakın dairenin alanını çürümüş talaş, iğneler veya yüksek turba ile malçlamak gerekir.

Malç, yabani otların büyümesini, toprak yüzeyinde sert bir kabuk oluşumunu ve nemin hızlı buharlaşmasını engelleyecektir. Ayrışma sürecinde, organik madde yaban mersini beslenmesini sağlayacak ve gerekli toprak asitliğini koruyacaktır. Birkaç fidan dikerken aralarında 1,5 m'lik bir mesafe gözlemlenmeli, sıra aralığı en az 2-2,5 m genişliğinde olmalıdır.

Daha fazla bakım

Yaban mersini bakımı belirli agronomik önlemleri içerir.

Çalıya ihtiyaç duyacak:

• Sulama Haftada 2-3 kez (her çalı için 1 kova su). Sıcak havalarda, akşamları yaban mersini yapraklarını püskürtebilirsiniz.
• Üst giyim. Gübre, ekimin ikinci yılından itibaren sezonda 3 defa uygulanır. İşlem erken ilkbaharda, çiçeklenmeden önce ve meyve verdikten sonra yapılmalıdır. Bu amaçla, meyve bitkileri veya mineral karışımları (süperfosfat, amonyum nitrat, potasyum sülfat) için karmaşık gübreler kullanılır. Gübre olarak gübre, tavuk dışkısı, kompost kullanamazsınız.
• Gerekirse toprağın asitliğini artırın. Bunun için çalı asitlenmiş suyla sulanır. Asitleştirici olarak% 9 sirke (10 l suya 100 ml) veya sitrik asit (10 l suya 2 çay kaşığı) kullanabilirsiniz.
• Budama. 3 yaşına kadar, çalı sadece sıhhi amaçlar için kesilerek hastalıklı, kırılmış, donmuş sürgünler çıkarılır. Yetişkin bir bitki, en güçlü iskelet filizlerini bırakan biçimlendirici budamaya ihtiyaç duyar. Taç kalınlaşan yanlış büyüyen dallar kesilir.
• Önleyici tedaviler. Güçlü bağışıklığa rağmen, "Bonus" yaban mersini, özellikle yağmurlu havalarda mantar hastalıklarına saldırabilir. Önleyici amaçlar için, çalı ilkbahar ve sonbaharda% 2'lik bir Bordo karışımı veya% 2'lik bir bakır sülfat çözeltisi ile püskürtülür. Tren ayrıca gövde dairesinde yere çarpmalıdır.

Kışın soğuk iklimlerde, çalıyı ek olarak örtmek daha iyidir. Bu amaçla ladin dalları, çuval bezi, dokunmamış malzeme kullanabilirsiniz. Polietilen kullanılması tavsiye edilmez, çünkü altında çalı kustu.

Büyük "Bonus" yaban mersini bir kez gördükten sonra, onları unutmak artık mümkün değil. Çeşitliliğin bir başka avantajı da çok yönlülüğüdür, meyveler taze yiyecekler için kullanılabilir ve işlenebilir. Meyvelerin faydaları, dondurulduklarında maksimum düzeyde korunur. Hasat, uzun mesafeli nakliyeyi kolayca taşıyabilir ve bu yabanmersininin ticaret tezgahında rakibi olmayacak.