Tohumlardan sebze rezene yetiştiriciliğinin özellikleri

Rezene, kereviz ailesinin genel kabul görmüş sınıflandırmasına göre bir, iki ve çok yıllık bir bitkidir. Rezene tohumlarından yetiştirmek, bahçıvanın bu bitkinin tüm olumlu özelliklerini takdir etmesini sağlayacaktır.

Bitkinin ortak adı farmasötik dereotudur. Görünüşe göre, bu kültürle gerçekten benzerlikleri var. Bununla birlikte, rezenenin özel bir aroması vardır - anason.

Rezene yetiştirmek kolay değildir, ancak faydaları inkar edilemez. Düşük verim, bakımına özel dikkat, bu bitkinin domates ve havuç ile varlığının genellikle olumsuz algılanması - tüm bu zorluklar.

Bitki hakkında genel bilgiler

Sebze rezene, karakteristik mavimsi bir çiçek açan, çıplak bir görünüme sahip, dik, yuvarlak bir gövdeye sahiptir. Yapraklar çoğalarak kıvrılır, çiçekler genellikle şemsiyelerde toplanır. Bitkinin etli kökleri ve toprak üstü kısımları yenilebilir.

Kuzey Kafkasya, Kırım ve diğer sıcak bölgeler gibi bölgeler, rezenenin kış şartlarında yaşamaya en uygun bölgelerdir. Yabani rezene, aşağıdaki coğrafi bölgelerde ve dünyanın bazı bölgelerinde bulunur:

• Avrupa;
• Batı Asya;
• Kuzey Afrika;
• Japonya;
• Orta Asya;
• Kırım;
• Kafkasya.

Birçok ülke, endüstriyel olarak ve belirli ölçekte sebze rezene yetiştirmektedir. Bu durumlardan sadece birkaçının listesi:

• Almanya;
• Romanya;
• Fransa;
• Macaristan;
• Çek Cumhuriyeti;
• Hollanda;
• İspanya;
• GÜNEY AFRİKA;
• İtalya;
• Hindistan;
• AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİ;
• Japonya;
• Ukrayna;
• Rusya.

İniş için hazırlanıyor

Rezene tohumlarının iddiasızlığı (kuru kayalık yamaçlarda, yolların ve demiryollarının yakınında, barınakta büyüyen), ekim için bir alanın dikkatlice seçilmesini ve daha fazla özen gösterilmesini engellemez. Yaygın rezene için en uygun toprak türleri, verimli çernozemler ve kalkerli kil bileşimli tınlılar ile alkali reaksiyonlu topraklar olacaktır.

Tavsiye

Rezene tohumları, kalıcılığı beklentisiyle yetiştirilemez. Böyle bir seçim, hastalıkların ve zararlıların ortaya çıkmasına neden olabilir. Bu durumda, rezenenin ideal öncüleri, kış mahsullerinin yanı sıra gübre yardımıyla yetiştirilen sıralı mahsuller olacaktır.

Dikim için bir toprak parçası seçildiğinde, zenginleştirme gerektirir. Her metrekare yüzey için, bir kova kompost ve gübre humusu (veya turba) uygulanır.

Sahanın ek bir gübreleme ölçüsü, metrekare başına iki litre talaş eklenmesidir. Bu durumda, talaş, üre (kova başına bir çorba kaşığı) ve odun külü (bir kova talaş için bir bardak) ile zenginleştirilir.

Rezene dikimi

En sık kullanılan tohum ekim ve yetiştirme yöntemi. Bununla birlikte, bazen yetişkin bir bitkinin bölündüğü bir yöntem kullanılır.

Rezene ekiminde en önemli adımlardan biri doğru tohumları seçmektir. Uzman mağazalarda aşağıdaki bitki türlerini bulabilirsiniz:

• İtalyan rezene (sebze) - sulu rizomların büyümesi için daha uygundur;
• sıradan rezene, daha iyi farmasötik dereotu olarak bilinir. Bu tür, en çok yeşillik ve tohum yetiştirmek için uygundur.

Rezene dikimi için seçilen sahadaki arazi önceden kazılmış ve tırmıkla tesviye edilmiştir. Sonra mahsulü ekebilirsin.

Tohumlar, kural olarak, ilkbaharın ortasında - toprak ısınmaya başladığında 20 Nisan'dan sonra ekilir. Gerçek ilkbahar-yaz sıcağının başlamasından önce (yaklaşık olarak yirminci Mayıs'a kadar), dikim uygun bakım sağlayan bir filmle kaplanmalıdır.

Büyüyen tohumlar için en uygun ekim derinliği iki santimetredir, sıraları arasındaki ideal mesafe 20-25 santimetredir. Bitkinin çimlenmesinden en geç beş gün sonra ve en geç on gün sonra yapılan inceltme, sıralar arasındaki mesafenin en az 20 santimetre olmasına yol açacaktır.

Bir bitkinin daha yoğun ekiminin varlığı, erken köklenme ve çiçeklenme süreçlerini geliştirebilir. Bu, daha sonra, bazal rozet adı verilen bitkinin bir kısmının tabanının yakınında bulunan lahana başlarının yetersiz gelişmesine yol açacaktır.

Bitki bakımı, uygulaması

Açık alanda rezene dikimlerinin ilk seyreltilmesi, toprağın özel bir infüzyonla zenginleştirilmesi ile tamamlanmalıdır. Bu gübre, bire üç oranında su ile seyreltilmiş inek dışkısından yapılır.

Dikimlerin sulanması, çalışma çözeltisine göre 1/10 olarak yapılan daha düşük konsantrasyonlu bir çözelti ile gerçekleştirilir. Bu tür besleme, mevsimde en az iki kez yapılmalıdır.

Yaz mevsiminde bitki çekimleri iki ila üç kez yapılır, çarpmanın yüksekliği üç ila yedi santimetreye ulaşır. Bu prosedürün önemi fazla tahmin edilemez, etli ve ağartılmış kafalar elde etmenizi sağlar.

Tavsiye

Yükseltmeden önce, her bitkiyi iki litre kapasiteli normal bir plastik şişeden kesilmiş özel bir halka ile koruyabilirsiniz. Toprağa gömülü olan bu koruma bitkinin toprağa bulaşmasını engeller.

Rezenenin açık havada yetiştirilmesi ve uygun şekilde kürlenmesi, toprak nemine özel dikkat gerektirir. Bu durumda bitkinin tohumlarının sulanması en az beş ila altı günde bir yapılmalıdır. Bu durumda, su tüketimi metrekare dikim başına on ila on beş litreye ulaşacaktır.

Bir bahçe arsasındaki tohumlardan rezene yetiştirmek, değerli hammaddelerin üretimine yol açacaktır, çünkü bu bitkinin her bir parçası birçok faydalı özelliğe sahiptir. Örneğin, kendine özgü bir aroma ve tatlımsı, hafif keskin bir tada sahip olması rezeneyi yemek pişirmede iyi bir keşif yapar.

Bitkinin yumruları haşlanarak yenir, taze, fırınlanır, içlerinden suyu sıkılabilir. Yeşil kısım çorbaların, sosların, salataların bir bileşeni olarak uygundur.

Meyan kökü kokusu ve tatlısı anason tadı olan rezene tohumları, geleneksel ilaçların bir müstahzarının yanı sıra baharat olarak da kullanılmaktadır.

Bitkinin şemsiyeleri (turşularda) ve sapları (kuşkonmaz) bile kullanıma uygundur. Rezene tohumları ve ot, alkol, yağ ve sirkeye eklenen tatlar kadar iyidir. Şekerleme endüstrisi bu çok yıllık bitkinin meyvelerini ve köklerini kullanır.

Tıpta rezene

Rezene yetiştiriciliği, balgam söktürücü ve dezenfektan olarak tıbbi amaçlar için kullanılmasını mümkün kılar. Bitki ayrıca kurtları yok etme kabiliyetiyle de bilinir.

Et suyu, karın ve boğazdaki ağrıyı, şişkinliği, uykusuzluğu, öksürüğü iyileştirebilir. Bitki, emziren bir annede anne sütü miktarı ile ilgili problemler için faydalıdır.

Sebze rezene ve türevi - dereotu suyu - aşağıdaki rahatsızlıklar için faydalıdır:

• mide ve bağırsakların spastik durumu;
• bağırsak tahrişi;
• bronşit;
• akciğer iltihaplanması;
• karın ağrısı.

Bitkinin meyveleri mükemmel uyarıcı özelliklere sahiptir. Rezene bazlı ilaçlar semptomlar için kullanılır:

• Göz hastalıkları;
• böbrek hastalığı;
• mantar hastalıkları;
• toksik karaciğer hasarı;
• soğuk algınlığı, vücudun viral lezyonları.

Bu bitkiden elde edilen uçucu yağ, vücuttaki toksinleri ve toksinleri uzaklaştırma, onu bol miktarda yiyecek ve alkolden temizleme özelliğine sahiptir. Kadın vücudunun genel hormonal tonu üzerinde olumlu bir etkisi olan bu yağ, menopoz döneminde kullanılabilir.

Açık havada rezene yetiştirmek, bahçıvana sadece bu bitkiye bakmanın karmaşıklığını değil, aynı zamanda birçok faydalı özelliğini de tanıtacaktır. Kültür hem yemeklerde hem de tıpta eşit derecede uygundur - halk ve klasik.