Açık havada yeşil fasulye nasıl düzgün bir şekilde ekilir?

Yeşil fasulye, tam bir diyet için mükemmel bir vitamin takviyesi olabilir. Gıdalarda kullanımı böbreklerin, sindirim sistemi organlarının işleyişini normalleştirir, prostat adenomunu önlemeye yardımcı olur, vücudu toksinlerden ve toksinlerden arındırır. Sebze, yemek pişirmede yaygın olarak kullanılmaktadır. Yeşil fasulye yetiştirmek çok fazla emek gerektirmez ve acemi bahçıvanlar için bile mevcuttur.

Yeşil fasulyenin ayırt edici özellikleri

Her türlü fasulye, baklagil ailesinin bitkilerine aittir. Bazı çeşitler sadece iri fasulyeler için yetiştirilmektedir. Yeşil fasulye (kuşkonmaz olarak da adlandırılır) yalnızca olgunlaşmamış olarak kullanılır. Bölmeler konserve edilir, çorbalara eklenir, sebze güveçleri, bazı çeşitler sadece salatalara eklemek için yetiştirilir.

Yeşil fasulye kuşkonmazla karıştırılmamalıdır - bunlar tamamen farklı iki bitkidir. Kuşkonmaz çekirdekleri, şeker ve yarı şeker çeşitleri olarak sınıflandırılır. Türlere bağlı olarak, kapsüller yeşil, beyaz, sarı, mor ve çeşitli şekillerde olabilir.

Büyüme türüne göre bitkiler birkaç çeşide ayrılır:

• çalı;
• Kıvırcık;
• yarı titreyen.

Çalı çeşitlerinin avantajı, destek gerektirmemeleridir. Bu fasulye çeşidi, güzel çiçekli kompakt çalılar üretir. Çalı çeşitleri ılıman iklimlerde yetişmek için harikadır. Kıvırcık ve yarı kıvrık çeşitler biraz daha özen gerektirir. Avantajları arasında yüksek dekoratif nitelikler ve bol hasat verme yeteneği bulunur.

Büyüyen koşullar

Fasulye sıcaklığı ve nemi sever, iyi bir büyüme için köklere oksijene ihtiyaç duyarlar. Küçük bir araziniz olsa bile, kulübede yeşil fasulye yetiştirebilirsiniz. Genel olarak, koşullara aşağıdaki gereksinimleri sağlar:

• Toprak. Fasulye en iyi orta derecede nemli tırtıllarda ve kumlu tınlarda büyür. Yeraltı suyu tablası yüksek ve soğuk toprak olan alanlar için uygun değildir. İniş sahası güneş tarafından iyi aydınlatılmalı ve kuvvetli rüzgarlardan korunmalıdır. Fasulye yamasını hafif gölgeli bir alana yerleştirebilirsiniz. Dikimden önce arazi yabani otlardan arındırılmalı ve kazılmalıdır.
• Nem ve sıcaklık. Fasulye yatağındaki toprak kurumamalıdır. Orta derecede nemli toprak, etli ve etli baklaları teşvik eder. Bitkinin sulanması çok bol olmamalı, ancak düzenli olarak yapılmalıdır. Ortaya çıkma ve daha fazla yetiştirme için optimum sıcaklık 20-25 ° C'dir.
• Üst giyim. Yeşil fasulye, karmaşık mineral gübrelerin düzenli olarak uygulanmasına ihtiyaç duyar. 2 kısım fosfor, 1 kısım potasyum ve azot içermelidir. Ekimden önce toprağın gübrelenmesi özellikle önemlidir. Üst pansuman, meyvelerdeki protein miktarı üzerinde olumlu bir etkiye sahiptir ve verim göstergelerini iyileştirir.
• Tırmanma çeşitleri için destek uygulamaları. Çalıları desteklemek için ahşap kazıklar 0,5 m derinliğe kadar zemine çakılır. Destekler, olgun bitkilerin ve meyvelerin ağırlığını taşıyacak kadar güçlü olmalıdır. Kıvırcık fasulyeleri çitlerin, direklerin, kafeslerin yakınına ekebilirsiniz. Büyüme sürecinde, sürgünler desteğin etrafında bükülerek onlara doğru yön verilir. 2 metre uzunluğa ulaşıldığında, taç gövdelerden sıkıştırılır.

Dikim için bir çeşit seçerken, bölgenizin iklim özelliklerini dikkate almak zorunludur. Fasulye, fide olarak yetiştirilecek kadar termofilik değildir. Ekim, ilkbaharda doğrudan açık toprağa yapılır.

Diğer baklagiller gibi fasulye de yeşil gübre olduğundan, mahalleleri diğer bazı mahsuller için elverişli olacaktır. Fasulye ekme koridorlarında kabak, balkabağı salatalık, kavun yetiştirebilirsiniz. Bahçenin çevresine patlıcan, biber, lahana ekilmesine izin verilir.

İniş için hazırlanıyor

Açık alanda kuşkonmaz çekirdeklerinin ekimi, tekrarlayan don tehlikesi olmaksızın sürekli ılık havanın başlamasıyla başlar. Moskova bölgesinde ve komşu bölgelerde, bu Mayıs ayı sonuna yakın, Urallar ve Sibirya'da - 2 hafta sonra yapılabilir. Soğuk iklimlerde erkenci çeşitlerin yetiştirilmesi tavsiye edilir. Güney bölgeleri için her çeşit fasulye uygundur.

Toprağın iyi ısıtılması için ek olarak bir film kapağı kullanabilirsiniz. Film materyali, ekimden iki hafta önce alana yayılır. Arazi sonbaharda kazılmalı ve organik madde ile gübrelenmelidir. İlkbaharda ekimden önce potasyum içeriği yüksek mineral gübreler uygulanır.

Tohum muamelesi öncesi bir hafta boyunca güneşli bir pencere kenarında ısınmayı ve ardından şişene kadar suda bekletmeyi içerir (10-12 saat sürer). Islatma suyu birkaç kez tatlı su ile değiştirilir. Tohumları nemli bir beze sararak önceden çimlendirmek daha da iyidir.

Ekme

Dikim yöntemi seçilen fasulye çeşidine bağlıdır. Çalı çeşitleri sıra halinde dikilebilir veya bitkiler arasında 25 cm aralıklarla kademeli olarak yerleştirilebilir. Sıralar birbirinden 35–45 cm uzaklıkta olmalıdır.

Deliklerin derinliği doğrudan toprağın yapısına bağlıdır:

• Gevşek ve hafif toprakta tohumlar 5-7 cm gömülür.
• Toprak ağır ise tohum 2 cm'den daha derine dikilmemelidir.

Her deliğe 2 tane fasulye koyun, sürgünlerin çıkmasından sonra zayıf fide çıkarılır.

Tırmanma ve yarı tırmanma çeşitleri için, sürgünlerin daha sonra tırmanacağı işlenmiş yatağa destekler önceden monte edilir. Delikler, destek yapısının hemen yakınında yapılır.

Tırmanan bitkiler biraz daha küçük aralıklarla ekilebilir - tohumlar birbirinden 20 cm mesafede toprağa gömülür. Piramit şeklindeki destek yapılarının kullanılması, fasulyeleri daha kompakt bir şekilde yetiştirmenize olanak sağlar. Aynı zamanda, yeşil koniler, peyzaj tasarımının ek bir dekoratif unsuru olarak hizmet edecektir.

Fide bakımı

Yeşil fasulyenin toprakta filizlenme süreci uzun sürmez. 6. gün toprak yüzeyinin üzerinde filizler çıkacaktır. Bu dönemde optimum gündüz sıcaklığı +20 ° C'dir. Yeni çıkan fidanlar soğuğun etkilerine karşı hassastır, bu nedenle ilk günlerde dikimleri gece film veya spunbond ile kapatmak daha iyidir.

1.5 hafta sonra fidelerin yetiştirilmesi gerekir.

Fideler 15 cm yüksekliğe geldikten sonra ikinci bir dikim yapılır. Fasulye yetiştirme sürecinde, bu prosedür birkaç kez tekrarlanır, çünkü sulamanın bir sonucu olarak arazi aşınır.

7-10 cm fide yüksekliğinde toprağın ilk gevşetilmesi ve ayıklanması yapılır. Gelecekte, yabani otların büyümesini önlemek için, dikimleri talaş veya turba ile malçlayabilirsiniz.

Yüzey köklerine dokunmamak için toprağı dikkatlice gevşetmek gerekir.

Büyüme mevsimi boyunca, fasulye 2 kez beslenir - tomurcuk oluşumu sırasında ve meyve vermenin ilk aşamasında, odun külü ile süperfosfat karışımı (1 m'de 30-40 g)²).

Zayıf bir potasyum permanganat çözeltisi ile yapraktan üst pansuman fasulyeler için yararlı olacaktır.

Kesilmiş çim infüzyonu ile sulama, sürgünlerin aktif büyümesine ve etli baklaların oluşumuna yol açar. Yeşil gübre yapmak kolaydır:

1. namlu yarıya kadar doğranmış yabani otlarla doldurulur ve suyla doldurulur;
2. bileşim bir hafta içinde fermente edilmelidir (fermantasyon işlemi sırasında gübre hoş olmayan bir koku yayar, bu nedenle kabı kapalı tutmak daha iyidir);
3. periyodik olarak namlunun içeriği karıştırılır.

Bitmiş gübre filtrelenmelidir. Sulama için 1:10 oranında su ile seyreltilir.

Hasat

Yeşil fasulyenin zamanında hasat edilmesi önemlidir, aksi takdirde tadını kaybederler. Bölmeler bir hafta boyunca bile bitki üzerinde aşırı pozlanmamalıdır. Toplama, yumurtalık oluşumundan 10 gün sonra yapılmalıdır.

Kuşkonmaz çekirdekleri farklı zamanlarda olgunlaşabilir. Hasat:

• erken çeşitlerde - 50. günde;
• mevsim ortası çeşitlerinde - 70. günde;
• geç çeşitlerde - 100. günde.

Hasat zamanında baklalar süt gibi olgunlaşmış durumda olmalıdır. Bu, görünümlerine göre belirlenebilir: meyvelerin uzunluğu 10–20 cm olacaktır (çeşit özelliklerine bağlı olarak). Kırılgan değil esnek olmalılar. Böyle bir bakla açarsanız, içinde yaklaşık bir buğday tanesi büyüklüğünde küçük yeşil fasulyeler görebilirsiniz.

Hasat her 2 günde bir gereklidir. Aşırı pozlanmış baklalar en iyi tohumlanmaya bırakılır. Meyvelerin hasat edilmesi yeni yumurtalıkların ortaya çıkmasını uyarır, çok dona kadar yapılabilir.

Yeşil fasulye ekimi, iddiasızlık ve yüksek mahsul verimi ile kendini haklı çıkarır. Her metrekareden yaklaşık 2 kg meyve hasat edilir. Bitkiler yetiştirildikten sonra kalan tepeler toprağa gömülebilir ve bir sonraki sezonun başında diğer sebzelerin ekimi için azotla doymuş toprak elde edilebilir.