Nefrolepis bakımının incelikleri

Eğrelti otlarının ilkel güzelliği antik içgüdüleri büyülüyor ve uyandırıyor. Birçok çeşit kapalı bir bahçede yetiştirilebilir, ancak bakımı son derece kolay olan nefrolepis, sahiplerinin tercihleri ​​listesinde güvenle başı çekiyor. Sabırlı ve dayanıklıdır, onun için rahat koşullar yaratmak zor değildir ve ajur yapraklarından oluşan muhteşem yoğun tacı, çiçeğin harcadığı özen ve zaman için en büyük minnettarlığı olacaktır.

Evde ıslah çeşitleri

Nephrolepis exaltata, en çok kapalı bahçelerde popülerdir. Vahşi türleri, Güneydoğu Asya'nın tropik bölgelerine özgüdür. Bu eğrelti otunun köksapı uzun ve dikeydir. Üzerinde uzun (70 cm'ye kadar) iğneli yaprakların oluşturduğu bir rozet bulunmaktadır. Açık yeşildirler ve kısa yaprak saplarına bağlıdırlar.

Bitkinin temel avantajı, odadaki hava nemindeki dalgalanmaları kolayca tolere edebilmesidir. Temelde, birçok favori nefrolepis çeşidi çiçek yetiştiricileri tarafından yetiştirildi:

• Roosevelt - yapraklarının (geniş tüylü yaprakları) dalgalı bölümleri olan büyük bir çiçek;
• Scott - bölümleri kenarları etrafında kıvrılmış kompakt bir bitki;
• Yeşil bayan - yüksek köksaptan ilerleyerek, yaprakları yemyeşil, küresel bir çeşme oluşturur, bu eğrelti otunun yaprakları oyulmuş, dalgalı, tepeye işaret edilmiştir;
• Emina - kenarı dişlerle kesilmiş, yaprakları neredeyse dik, çiçeğin kendisi kompakt ve cılız;
• Boston - önü 1,2 m uzunluğa ulaşan dik eğrelti otu, üzerlerindeki segmentler bükülmüş veya dalgalı - çeşidine bağlı.

Doyurucu nefrolepis, ev için de uygundur. Ayırt edici özellikleri, yeraltı sürgünlerini kaplayan yumrulu çıkıntıların varlığı ve yaprakların neredeyse dikey bir büyüme yönüdür. Üzerlerindeki bölümler daha yoğun, bazen döşenmiştir. Şekilleri yuvarlaktır. Bu bitkinin yaprakları genellikle karmaşık çiçek aranjmanları oluşturmak için kullanılır.

Orta Amerika'dan kültüre giren Xiphoid nephrolepis, yalnızca geniş apartman sahipleri tarafından evde yetiştirilebilir. Yapraklarının uzunluğu 2,5 m'ye ulaşır, bu çok muhteşem bir çiçektir, en uygun yer sera.

Aydınlatma ve sıcaklık

Nefrolepis gölgeye toleranslıdır, ancak onunla birlikte bir tencereyi odanın uzak köşesine, güneş ışınlarının pratikte ulaşamayacağı yere koymak bir hata olur. Bu tür koşullarda tutmak, çiçeğe dekoratiflikte azalma ve hatta ölümle tehdit eder. Fern'in çok fazla ışığa ihtiyacı vardır, ancak dağıtılması gerekir. En iyi seçenek, doğrudan güneş ışığından saklayarak pencereden (yere, standa veya rafa) 1 m mesafede yerleştirmektir.

Nefrolepis, kuzeye, batıya veya doğuya yönlendirilirse bir pencere kenarında da yetiştirilebilir. Güney tarafında çiçeğin gölgelenmesi gerekecek. Parlak güneşten korunmaya özen göstermezseniz, yaprakları sararmaya ve kurumaya başlayacak, eğrelti otunun büyümesi yavaşlayacak ve görünüşte bodur ve acı verici hale gelecektir. Stor perdelerin satın alınması veya nefrolepis ile cam arasına hafif bir perde takılması, istenmeyen sonuçların önlenmesine yardımcı olacaktır.

Evde, bitki kendisini tüm ihtişamıyla ancak uzun (14-16 saat) gün ışığı saatlerinde gösterecektir. Kışın, özellikle saksı kuzey tarafındaysa, yapay olarak uzatılması gerekecektir. Nephrolepis'in ışık kalitesi için özel bir gerekliliği yoktur. Sıradan floresan lambalar altında kendini rahat hissediyor.Bu, ofis tipi odalarda, koridorlarda, koridorlarda ve hatta banyolarda başarılı bir şekilde çiçek yetiştirmenizi sağlar.

Tavsiye

İlkbahardan sonbahara kadar, eğreltiotu saksısı açık havada tutulabilir: balkonda, sundurmada, verandada veya bahçede. Bitkiyi yağmurdan korumaya özen göstererek kısmi gölgeye yerleştirin.

Nefrolepis ısıyı sevmez. Evde ilkbahar-sonbahar döneminde onu 20-24 ° C sıcaklıkta tutmak daha iyidir. Oda daha sıcaksa, yaprakların sık sık püskürtülmesi eğrelti otunun acısız bir şekilde olumsuz koşullara dayanmasına yardımcı olacaktır. Dinlenme süresi boyunca sıcaklık 15 ° C'ye düşürülür ve tencere batarya ve ısıtıcılardan uzaklaştırılır. Nephrolepis, gözaltı koşullarını değiştirmeden kışı geçirebilir. Bu durumda her zamanki gibi sulanmaya ve püskürtülmeye devam eder.

Sulama ve nem

Eğrelti otunun evdeki rahatlığı ve sağlığı, havanın nemi ile belirlenir. Uzun olmalı. Kuru havada bitki zayıflar, dekoratif etkisini kaybeder ve hastalıklara ve zararlılara karşı savunmasız hale gelir. Püskürtme, nefrolepise uygun bir mikro iklim oluşturmaya yardımcı olur. Sıcak mevsimde günde en az 2-3 defa tekrarlanır. Çiçek bakımına dahil edilmesi mümkün değilse saksının yanına su veya ıslak yosun dolu kaplar yerleştirilir. Özellikle kışın havadaki nem oranını artırmak önemlidir.

Sıcak günlerde, iç mekan nefrolepisi genellikle bol miktarda sulanır. Tencerede toprağın üst tabakasının hafifçe kurumasını bekledikten sonra bir sonraki nemlendirmeye başlarlar. Kışın sulama sıklığı oda sıcaklığına göre belirlenir. Bitki serin tutulursa, orta derecede nemlendirin, substrat iyice kuruduğunda prosedüre başlayın.

Uzun süreli kuraklık nefrolepis için ölümcüldür. Ama aynı zamanda bataklık toprağa da tahammül etmez. Bitkinin kökleri çürürse onu kurtarmak mümkün olmayacaktır. Sulama için yumuşak su alın. Savunabilirsiniz, ancak çözülmüş veya yağmur suyu kullanmak daha iyidir. Çiçeğin soğuk suyla sulanması kontrendikedir. Sıcaklığı oda sıcaklığında veya oda sıcaklığından birkaç derece daha sıcak olmalıdır.

Tavsiye

Nephrolepis, sıcak duşlara iyi tepki verir. Genellikle böyle bir bakım buna değmez, ancak ayda 1 prosedür bile bitkinin durumu üzerinde olumlu bir etkiye sahip olacaktır.

Birçok nefrolepis türü, toprakta yoğun bir yapı oluşturan yüzeysel bir kök sistemine sahiptir. Bu özellik nedeniyle, kapalı eğrelti otunu palet aracılığıyla sulamak daha iyidir. Bu, toprağın kuruma ve asitleşme riskini azaltır. Topraktaki nemi korumak için yüzeyi malçlanır. Kuru yosun veya küçük genişletilmiş kil bunun için çok uygundur. Karterde suyun durgunluğuna izin vermek imkansızdır. Kışın sonuçlar felaket olabilir. Toprağın asitlenmesini önlemek mümkün değilse, taze bir alt tabakaya bir çiçek nakledilir.

Tencerenin üst pansuman ve değiştirilmesi

Ev içi nefrolepis oldukça oburdur, bu nedenle uygun bakım, sık beslenmeyi içerir. Dekoratif yaprak döken mahsuller için karmaşık kompozisyonlar, çiçekler için uygundur. Çok fazla potasyum içermeleri iyidir. Ancak dozajları, üretici tarafından önerilenden dört kat daha zayıf yapılır. Nefrolepis ve organik gübre (mullein infüzyonu) beslemek için kullanılabilir.

Yoğun büyüme döneminde (ilkbahardan eylül ayına kadar), eğrelti otu 1-1,5 hafta sıklıkta beslenir. Çiçek serin koşullarda kış uykusuna yatarsa, şu anda besin eklemek anlamsız ve hatta zararlıdır. Nefrolepiste dinlenme süresinin olmaması durumunda beslenmeye devam edilir ancak aralarındaki süre 1 aya çıkarılır.

Bitki gençken yıllık ekime ihtiyaç duyar. Baharda harcıyorlar. Yetişkin nefrolepiler için (3 yaşından itibaren), tencere 2-3 yılda bir değiştirilir. Plastik bir kap kullanmak daha iyidir. Seramikler nemi daha az iyi tutar. Saksının geniş ama sığ olana ihtiyacı var. Altına kalın bir genişletilmiş kil drenaj tabakası yerleştirilir ve üstüne bir alt tabaka dökülür.İç mekan eğrelti otu, asit reaksiyonlu hafif, gevşek toprağı tercih eder. Mağazadan satın almak daha iyidir. Eğrelti otları için özel bir alt tabakaya ek olarak, kamelya, kalla zambakları ve ortancalar için toprak nefrolepis için uygundur.

Toprağı çiçeğe kendiniz hazırlayabilirsiniz. Bunu yapmak için evde, üç bileşen eşit hacimlerde karıştırılır:

• yüksek moor turba;
• sera arazisi;
• iğne yapraklı arazi.

Bir gübre olarak, ortaya çıkan substrata kemik unu eklenir (1 kg toprak başına 5 g madde). İyi bir çözüm, sfagnum ve odun kömürü parçaları eklemek olacaktır. Bu bileşenler toprağın yapısını iyileştirecek, çiçeği patojen bakterilerden koruyacak ve köklerinin çürüme riskini azaltacaktır.

Nakil planlı amaçlar için yapılırsa, nefrolepis eski kaptan dikkatlice çıkarılır ve toprak komasını bozmadan yeni bir kaba aktarılır. Boşlukları taze alt tabaka ile doldurduktan ve hafifçe kurcaladıktan sonra eğreltiotu sulanır. Kök boğazı gömülü değil, toprak yüzeyinin üzerinde olmalıdır.

Nakil bitki için streslidir, bu nedenle ondan sonra nefrolepise en rahat koşulları sağlamak gerekir: toprağın sürekli ıslak kaldığından ve genellikle çiçeğe püskürttüğünden emin olun. Prosedür eğrelti otunu toprak zararlılarından, hastalıklardan veya taşmadan korumak için acil bir önlem ise, transfer yöntemi işe yaramayacaktır. Bitkinin kökleri zeminden temizlenmeli, incelenmeli, gerekirse çürümüş alanları kesmeli ve yaraları ezilmiş kömürle tedavi etmelidir.

Üreme

Nefrolepis, ana bitkinin parçaları kullanılarak vejetatif olarak çoğaltılır:

• sürgünler;
• yavru;
• köksap parçaları.

Çalıyı bölmenin en iyi zamanı, eğrelti otu nakli planlandığı ilkbahardır. Bu tür bir üremenin başarılı olma şansı, çiçek yetişkin ve güçlü ise ve birkaç büyüme noktasına sahipse daha yüksek olacaktır. Sayıları, bölümlerin sayısını belirler.

Çalı parçaları, ekimden sonra bol miktarda sulanan ayrı plastik kaplara köklenir. Kolilerin bakımı, yüksek nem ve sıcaklığın 15-18 ° C arasında muhafaza edilmesini içerir. Böyle bir üremenin hızlı bir sonuç getirmeyeceğini anlamalısınız. Delenki, güçlü bir kök sistemi oluşturduklarında büyümeye başlayacak.

Nefrolepisin yavrularını elde etmek için bıyığı hafif nemli toprakla dolu bir kaba bükülür ve 5-8 mm derinleştirilir. Sürgünün üst kısmı toprak yüzeyinin üzerinde kalmalıdır. Alt tabakanın durumu yakından izlenir ve kurumasına izin verilmez. Yavruların kök salması genellikle 10-15 gün sürer. Üzerlerinde yeni sürgünler oluştuğunda yetişkin eğrelti otundan dikkatlice ayrılır ve ayrı bir tencereye ekilir.

Bazı nefrolepis çeşitleri sporlar tarafından çoğaltılabilir. Ancak bu yöntem birçok zorlukla doludur, bu nedenle evde pek uygulanamaz. Ek olarak, ana bitkinin özellikleri sporlardan türetilen eğrelti otları tarafından miras alınmaz.

Nefrolepis büyümesiyle ilgili zorluklar

Çoğunlukla, nefrolepis yetiştirirken, çiçek yetiştiricileri, muhteşem yapraklarının sararmasından utanır, ardından kurur ve düşer. Bir eğrelti otunda bu reaksiyonun çeşitli nedenleri vardır. Sorunun ne olduğunu anlamak için dikkatlice incelemelisiniz. Nefrolepis, eski, eskimiş yapraklardan kurtulmakla karakterizedir. Gençler onların yerini almak için büyüyor. Bu doğal bir süreçse, tacın dekoratif etkisi azalmaz: incelmez, elastikiyetini kaybetmez ve eğrelti otu sağlıklı görünür. Kurumuş yapraklar dikkatlice kaldırılmalı ve çiçeğin altındaki toprak temizlenmelidir.

Yanlış bakım nedeniyle bitkinin yapraklarının kuruması ve etrafta uçuşması başka bir konudur:

• topraktan kuruma;
• köklerin çürümesine neden olan su basması;
• aşırı veya yetersiz ışık;
• taslaklar.

Burada acil önlemlere ihtiyaç var, aksi takdirde çiçek ölebilir. Çok kuru havada tutulduğunda eğreltiotu yaprağı uçları kurur.Böyle bir çiçeğin daha sık püskürtülmesi veya ıslak genişletilmiş kil, yosun veya kumla dolu bir palete koyulması önerilir. Havayı nemlendirmek için özel elektrikli aletler kullanabilirsiniz.

Nefrolepisin yapraklarındaki koyu kuru lekeler, saksıyı parlak güneşten uzaklaştırmak için bir işarettir. Bol sulama ve sık sık ilaçlama, bitkinin daha hızlı iyileşmesine yardımcı olacaktır. Eğreltiotu yaprakları, çiçek bir taslakta durursa veya donarsa rengini kahverengiye çevirir, kıvrılır ve parçalanır. Nefrolepis ayrıca soğuk, sert veya klor içeren su kullanıldığında sulamaya tepki verir.

Aşağıdaki faktörler eğrelti otunun büyümesini yavaşlatır:

• sıkışık kap;
• besin eksikliği;
• düşük sıcaklık.

Nedenin ortadan kaldırılmasıyla sorun kendi kendine çözülecektir. Çiçeği inceledikten ve bakım koşullarını analiz ettikten sonra, ekime, besleme rejimini normalleştirmeye veya sıcaklığı artırmaya başvururlar.

Zararlılardan iç mekan nefrolepisi şunları etkileyebilir:

• beyaz sinek;
• yaprak biti;
• kın;
• örümcek akarı.

Çiçeğe sabunlu su veya böcek öldürücü etkiye sahip özel müstahzarlar (Fitoverm, Aktara, Aktellik) uygulayarak onlarla savaşırlar. Ancak zayıflamış bitkilerin zararlıları çektiğini hatırlamalıyız. Bu nedenle görünüşleri, eğrelti otu bakımının ne kadar doğru olduğunu düşünmek için bir nedendir.

Nefrolepis ile ilgili birçok sorun, toprağa nakledilmeden önce toprağın dezenfeksiyonu veya sterilizasyonu ile giderilecektir. İşlenmemiş toprak, tehlikeli hastalıkların patojenlerini, patojenik mantarları, unlu böcekleri, tripleri, nematodları, diğer zararlıların larvalarını içerebilir. Bir böcek ilacı ve mantar ilacı çözeltisi ile toprağı dökerek onları yok edin.

Nephrolepis, ev yetiştiriciliği için idealdir. Güzel ve gösterişsiz ve zarif oyulmuş yaprakları her iç mekanı canlandırarak odayı orman tazeliği ve ahenkiyle dolduruyor. Bu eğrelti otu da faydalı özelliklerinden dolayı almaya değer. İnsanlara zararlı negatif enerjiyi ve elektromanyetik radyasyonu emer, bağışıklığı geliştirir, düşünceleri netleştirir, enerji verir ve sizi pozitif bir moda sokar. Yaprakları havayı buharlardan, mikroplardan ve tozlardan arındıran doğal temizleyicilerdir.

Bir tencere nefrolepis bir televizyonun veya bilgisayarın önüne, mutfağa ve yatak odasına yerleştirilebilir veya asılabilir, ancak bunun için en iyi yer bir çalışma veya okul öğrencisi köşesidir. Burada kendini olabildiğince tam olarak gösterecek, azmi artıracak ve sahibine sağduyu ve sebat kazandıracaktır.