Üzüm dikmek ve yetiştirmek için temel kurallar

Efsaneye göre bu sulu meyve, Tanrı'nın yeryüzünde yarattığı ilk bitkilerdendi. Eski zamanlardan beri, üzümlerin nasıl ekileceği ve bunlara nasıl bakılacağı, değerli besin ve iyileştirici özelliklerinin nasıl kullanılacağı, kişiye güç ve enerji veren büyülü bir şarabın nasıl hazırlanacağı hakkında bilgi bize geldi. Modern bahçıvanların, toprağın ve güneşin enerjisini, kırmızı şafağın ve kadife gecenin renklerini emmiş bu meyveleri hala tercih etmesi ve ekimini gerçek sanatla karşılaştırması şaşırtıcı değildir.

İniş yerini hazırlamak

Üzümleri ilkbaharda (Nisan ortasından itibaren), yaz aylarında (Haziran ayında) veya sonbaharda (Ekim başından ilk dona kadar) ekebilirsiniz. Bundan bir buçuk ay önce bazı hazırlık çalışmaları yapılmalıdır.

• Her şeyden önce, uygun bir yer seçmeniz gerekir - duvar veya çit boyunca güney tarafındaki güneşli alan en uygun olanıdır. Böylece gün boyunca bitki yeterince güneş ışığı alacak ve geceleri gün boyunca ısıtılan yüzey onu soğuktan koruyacaktır.
• Tuzlu bataklıklar dışında, her toprak üzüm yetiştirmeye uygundur. Büyümek için kabul edilemez ve yakın bir yeraltı suyu oluşumu olan bir yer.
• 1 metre çapında ve 70 santimetre derinliğinde oldukça büyük bir çukur kazmamız gerekecek.
• Zemin yoğunsa, kırık tuğla veya kiremitlerden oluşan bir drenaj tabakası ekleyin. Turba toprağına nehir kumu ilave edilmesi tavsiye edilir.
• Toprak, kompost, odun külü veya yeterince çürümüş gübre ile karıştırılarak beslenmelidir.
• Dikim çukurunun hazırlanmasını verimli bir tabaka ile tamamlamak gerekir.
• Kafesler en iyi güneyden kuzeye yerleştirilir, böylece üzümler bütün gün güneş tarafından aydınlatılır. İlk teli yerden 50 santimetre yükseklikte ve sonraki her kabloyu her 40 santimetrede bir çekin.

Tavsiye

Kumlu toprağa üzüm ekerken, çukurun dibinde bir tabağa benzer bir kilden "kale" yapmaya değer olduğu unutulmamalıdır. Nemi ve besin maddelerini korumaya yardımcı olur

Kesimler nasıl ekilir

İlkbaharda üzümler kesilerek ekilir. Bu, özenli hazırlık çalışmaları gerektiren oldukça yaygın ancak zaman alan bir yöntemdir.

1. Kesimler sonbaharda kesilir. Önce bir gün suya konur, ardından bir vitriol çözeltisi ile muamele edilir ve kesilen kısım balmumu ile dökülür. Bu formda, sap ilkbahara kadar saklanır.
2. İlkbaharda, fideler için kaplarda veya plastik şişelerde önceden köklendirilerek iç mekanda bırakılırlar.
3. Kesimlerde ilk yapraklar göründüğünde sokağa çıkarılmalıdır - bu şekilde bitki sertleşir.
4. Yeni sürgünler göründükten sonra toprağa bir kesim dikebilirsiniz.
5. Dikim sırasında toprak alt tomurcuklarla örtüşmemelidir.

Tavsiye

20 Mayıs'a kadar kesimler dikmeye değer, çünkü daha sonra yüksek nem buharlaşması nedeniyle kuruyabilirler.

Dikimden sonra, bahçe yatağının iyice sulanması ve ıslak talaşla malçlanması önerilir. Hızlı büyüme için, kesim 20 gün boyunca folyo ile kaplanır ve bunun için sera koşulları yaratılır.

İlkbaharda fidan nasıl ekilir

Üzüm yetiştiriciliği için farklı fidan kullanılmaktadır.

• Odunsu - açılmamış tomurcukları olan bir yaşında köklü fidanlar. Onları sonbaharda kazın ve ekimden önce nemli kumda serin bir yerde saklayın.
• Bitkisel - Şubat ayından bu yana bir tencerede yetiştirilen ve halihazırda genç bir kök ve yeşil bir sürgün olan genç fideler.

Dikim planı aynıdır ve acemi bahçıvanlar için bile sorun yaratmayacaktır. Tek fark zamandadır: odunlanmış fideler daha dayanıklıdır ve nisan ortasından mayıs ortasına kadar ekilebilirler. Bitkisel bitkiler soğuk havalardan korkarlar, bu nedenle onları Mayıs - Haziran aylarında dikmek en iyisidir.

1. Dikimden iki gün önce odunlaşmış fide suya batırılır, böylece neme doyurulur. Daha iyi doygunluk için, kökleri biraz keserek (yaklaşık 1 santimetre) gövdenin kanallarını açmanız gerekir.
2. Fide gövdesini kısaltmaya değer - büyüme mevsimi için iki tomurcuk yeterli olacaktır.
3. Bitkisel fideyi dikkatlice kaptan çıkarın, kök topunun dağılmadığından emin olun.
4. Önceden hazırlanmış deliğin ortasında bir çöküntü yapıyoruz (yaklaşık 40 santimetre).
5. Asma yetiştirme ve bağlama kolaylığı için tomurcukların desteğe paralel olmasını sağlayarak zemindeki bitkiyi güçlendiririz.
6. Fideyi toprakla kaplıyoruz ve bolca suluyoruz - bu 4 kova su gerektirecektir.
7. Komşu çalıları birbirinden yaklaşık 3 metre mesafeye dikiyoruz.

Dikimden sonraki ilk iki haftada, kuru verimli toprak, malç ve kumdan oluşan gövde etrafındaki dolgu, fidenin kurumasına, rüzgara maruz kalmasına ve yüksek sıcaklıklara maruz kalmasını önlemeye yardımcı olacaktır. Bitki tamamen iklime alışana kadar, fidanın tepesinde delik bulunan karton kutu gibi koruyucu yapıların kullanılması da teşvik edilir.

Tavsiye

Kesim rengine göre fide kalitesini belirleyin. Gövdenin yeşilimsi çıkması ve kökün beyaz çıkması iyidir.

Sonbahar dikimi

Birçok bahçıvan sonbaharda üzüm ekmeyi seçer ve işte nedeni.

• Yılın bu zamanında doğru kalitede ekim malzemesini bulmak daha kolaydır.
• Fidelerin ilkbahara kadar depolanmasına gerek olmadığı için zarar görme riski ortadan kalkar.
• Toprak yeterince nemlidir, genç bir bitki için sık sulama gerekmez.
• Sonbaharda ekilen bitkiler daha az hastalanır ve daha hızlı büyür, çünkü ilkbaharın başlarında, kar eridiğinde çok miktarda besin alırlar.

Üzüm yetiştirme teknolojisi ilkbaharda olduğu gibidir. Tek zorluk, rahat bir kışlama için genç bitkiler için koşullar yaratmaktır.

1. Fide iyi sulanmalıdır.
2. Yanına bir kış barınağı için destek olacak bir çivi yerleştirin.
3. Nemi korumak için toprağı malçlayın.
4. Bitkiyi üst tomurcuğun üzerine kalın bir toprak tabakası serpin.
5. Mandalın üzerine plastik bir kutu koyun.
6. Tüm yapıyı üstüne toprak serpin ve kuru dallarla örtün.

Tavsiye

Kışın, karı korumak için önlemler almanız gerekir - rüzgârla oluşan kar yığını, bitki için ek ısı yaratır ve bu da en sert donlarda bile hayatta kalmasını sağlar.

Farklı üzüm türleri nasıl yan yana gelir?

Birçok acemi bahçıvan, yan yana ekilen farklı üzüm çeşitlerinin çapraz tozlaşmasından korkuyor. Aslında korkuları temelsizdir. Gerçek şu ki, bu bitkilerin çiçekleri sadece iki çeşittir.

• Biseksüel - kendi polenleri ile tozlaşanlar.
• Poleni tozlaşma için uygun olmayan yalnızca dişi ("Sasha", "Tılsım", "Kesha" üzüm çalıları gibi). Bir mahsulü başlatmak için, böyle bir bitki yakındaki tozlaşan çalılardan polen gerektirir.

Bu nedenle, yakınlarda büyüyen çeşitli çalılar bir dereceye kadar bir gerekliliktir. Ve çoğu durumda çapraz tozlaşma, yalnızca verimde bir artışa ve meyvelerin tadında bir iyileşmeye katkıda bulunur.

Sera üzümleri

Ülkemizin bazı bölgelerinde sert iklim koşulları nedeniyle üzüm yetiştiriciliği imkansızdır. Açık bir alandaki sulu meyvelerin, ilk soğuk havanın başlangıcından önce olgunlaşmak için zamanları yoktur, bu nedenle ekimleri tüm anlamını yitirir. Ancak huzursuz amatör bahçıvanlar, üzümleri seraya yerleştirerek bir çıkış yolu buldu.İlk örnekler iç mekan yetiştiriciliğine en uygun olanıdır: "Bağların Kraliçesi", "Kesha-1", "Arcadia", "Victoria", "Prometheus".

Tavsiye

Seralar için, gevşek bir fırçalı üzümleri seçin - yoğun salkımlar, yetersiz havalandırma nedeniyle genellikle mantardan muzdariptir.

Bir serada üzüm yetiştirmek, açık tarlada olduğu gibi aynı prensibi izler, ancak bazı incelikler hala mevcuttur.

• Ekim için en uygun zaman Şubat ayının sonudur.
• Fidanlar, seranın duvarlarından 50 santimetre uzağa dikilir.
• Sıralar arasındaki mesafe yaklaşık bir metre olmalıdır.
• Dikim sırasında seradaki sıcaklık yaklaşık 10 ° C ve yapraklar çiçek açtığı zaman - 24 ° C olmalıdır.
• Serada zorunlu havalandırma sağlanması tavsiye edilir - hava sirkülasyonu bitkileri mantar ve küften koruyacaktır.
• Sulama yaparken toprağın su basmasına izin vermeyin. Aksi takdirde meyveler çatlar.
• Tozlaşma, saplara vurularak veya sallanarak elle yapılır.

Tavsiye

Büyük meyveleri olan bir fırça elde etmek için, üzümler bezelye büyüklüğündeyken inceltin. Bunu yapmak için önce demetin içindeki meyveleri makasla ve sonra en küçüğünü kesin.

Dikimden sonraki ilk yıl üzüm bakımı

Üzümlerin sağlıklı büyümesi ve iyi bir hasat getirebilmesi için büyümenin ilk yılında çok dikkat etmesi gerekir.

• Tomurcuk şişmesi döneminde, çalıların altında toprak gevşetilerek yabani otlar çıkarılır.
• Çalı çevresinde ilk yaprakların ortaya çıkmasıyla eş zamanlı olarak bitkinin sertleşmesi için bir toprak tabakası kaldırılır.
• Haziran ve Ağustos aylarında, çalı kök sisteminin daha iyi gelişmesine katkıda bulunan yüzey kökleri çıkarılır. İşlemden sonra bitki damla damla eklenir.
• Haziran ayında ortaya çıkan birkaç sürgünden en güçlüsü kaldı, geri kalanı kesildi.
• Çalı başına iki kova su olacak şekilde genç bitkileri haftada iki kez sulamaya çalışırlar.
• Azot içeren gübreleme, sulama ile aynı anda uygulanır.

Tavsiye

Genç asmalar yarım metreye ulaştıklarında bağlanır. Bu, filizlerin rüzgâra karışmasını veya kopmasını önleyecek ve ayrıca tozlaşmayı kolaylaştıracaktır.

Uygun bakımla, genç bir üzüm çalısı iki yıl sonra meyve vermeye başlar.

Rusya'nın farklı bölgelerinde büyümenin bazı özellikleri

Tatlı ve sulu üzümler, farklı enlemlerde yetişebilmesine rağmen, her zaman güneşli sıcak güney ile ilişkilendirilmiştir.

• Zor iklim koşullarına rağmen, orta şeritte, Chuvashia, Nizhny Novgorod, Vologda, Kirov, Leningrad ve Yaroslavl bölgelerinde üzüm yetiştiriciliği oldukça mümkündür. Bu bölgelerde yazlar kısa, serin ve yağmurludur. Bu nedenle, ilk sonbahar donlarından önce bir hasat verecek 85 ila 125 gün arasında kısa bir olgunlaşma dönemine sahip üzümleri seçmeye değer. En üretken olanlar "Ilya Muromets", "Rusven", "Lucille", "Kuibyshev'in İlk Oğlu", "Saratov'un İlk Oğlu", "Kozmonot" dur. "Augustine" özellikle talep görüyor - yağmurlu havalarda bile şeker biriktirebilen büyük konik salkımları olan süper erken dona dayanıklı bir çeşittir.
• İşin garibi, ancak üzümler Trans-Urallarda yetişiyor - kışın -46 ° C'ye kadar çok soğuk, çok soğuk, ilkbahar ve sonbaharda keskin sıcaklık dalgalanmaları olan bir bölge. Sadece erken, dona dayanıklı üzüm çeşitlerinden bahsediyoruz: "Aleshenkin", "Golikova Hafızası", "Li-4", "Violet Early". Amur çeşidi, dona karşı direnci, iddiasızlığı, hastalıklara karşı direnci ve bakım kolaylığı ile öne çıkar. Ana şey, köklerin donmasını önlemek için bitkiyi uygun şekilde yalıtmaktır. Bölgesel koşulların avantajlarından, kışın çalıları koruyan yüksek bir kar örtüsüne ve zararlıların bulunmadığına dikkat çekiyorlar.
• Udmurtya'nın iklimi sıcak yazlar ve soğuk, karlı kışlar ile karakterizedir.Aşağıdaki örneklerin uygun olduğu üzümlerin Mayıs ayı sonunda veya yaz aylarında ekilmesi tavsiye edilir: "Agat Donskoy", "Volzhsky", "Lokum", "Zarya Severa", "Muromets". Asıl mesele, dönüş donları döneminde kültürü korurken hata yapmamaktır.
• Başkurtya'da bile -50 ° C'ye kadar inen şiddetli kışları ve oldukça sıcak ancak kısa yazları olan dona dayanıklı üzüm çeşitlerini kısa bir olgunlaşma dönemi ile yetiştirmek mümkündür. En ünlüsü, herhangi bir barınak olmadan kışlayabilen ve alışılmadık derecede kokulu meyveleri yüksek verimiyle öne çıkan "Isabella" dır.
• Üzümler Tataristan'da da yetiştirilmektedir ve şiddetli kışlar termofilik bir kültür için bir engel değildir. Hasatın sırları, erken olgunlaşmaya sahip dona dayanıklı çeşitlerin seçiminde ve ayrıca bakım özelliklerinde: ekim yaparken, bitkiyi en az 60 santimetre derinliğe kadar derinleştirmeniz ve kışın donmadan korumak için dikkatlice örtmeniz gerekir.

Üzüm, sadece tadı ile değil, faydasıyla da ünlü değerli bir kültürdür. Bitki, bahçıvanların sürekli yakın ilgisini, dikkatli bakımı ve ekim ve yetiştirme teknolojisinin inceliklerini bilmeyi gerektirir. Kontrolsüz büyüyen çalılar güçlü bir şekilde büyür, birbirine karışır, incinmeye başlar ve üretkenliğini yitirir.

Bugün, sadece güney enlem sakinleri lezzetli meyvelerle ziyafet çekemez. Yetiştiriciler, ülkemizin düşük sıcaklıklarla kuzey bölgelerinde ve açık alanda yetiştirilebilen erken olgunlaşma dönemine sahip yeni dona dayanıklı çeşitler oluşturmak için her gün çalışmaktadır.